Het nietskamertje en een beetje kleur
Blijf op de hoogte en volg Leonie
18 Mei 2014 | Verenigd Koninkrijk, Glasgow
Mijn ex-vriend heeft een 'nietskamertje' in zijn hoofd. Daar ging hij dan zo af en toe naartoe.
Zoals het woord al doet vermoeden, is daar niets. Het is een lege kamer. En daar kon ie dan naar eigen zeggen rustig een poos vertoeven. Mijn hoofd kent vele kamers, maar geen 'nietskamertje'. Alle kamers zijn wel ergens mee gevuld, nergens is er een leeg. Best een volle boel dus. Ik zou ook wel graag een 'nietskamer' in mijn hoofd willen. Dat lijkt me wel lekker rustig. Maar ja, hoe creëer je iets, dat eigenlijk niets is?
De bestaande kamers laat ik maar gewoon voor wat ze zijn denk ik. Het moet een nieuwe kamer worden. Ik leg het fundament voor die kamer dmv dagelijkse ontspanningsoefeningen en meditatie. En daar bovenop, want ik ben wel ik natuurlijk, een wekelijkse yogasessie. Als ik dat nou eens een flinke poos volhoud, dan lukt het me vast om die kamer te bouwen. En dan kan ik nog vele uren in het niets doorbrengen.
Even zonder gekheid. Mijn hersenen draaien overuren. Hoewel ik prima Engels spreek, hoor en spreek ik toch de gehele dag een taal die anders is dan mijn moedertaal. Een nieuwe baan, zeker een fulltime, slurpt ook wel de nodige energie op en dan ben ik nog van het soort dat voor de lol onderzoek doet naar zaken als kledingfabrieken in Bangladesh, artikelen leest over eerlijke handel, het wel en wee van vrouwen die moeten bevallen in Brazilië en ga zo nog maar even door. Ik denk teveel, zegt men wel eens tegen me. Sterker nog dat hoor ik al 20 jaar denk ik. Mn moeder zei altijd: denken dat moet je aan een paard overlaten, want die heeft de kop groter. Tsja…
Ik vind het in ieder geval hoog tijd voor wat meer rust in die bovenkamer.
Even terug naar Glasgow nu, want daar gebeurt natuurlijk ook genoeg ;)
Gisteravond was ik op mijn eerste Ceilidh, spreek uit (keelie). Dat is een Schots dansfeest, nog het meest te vergelijken met volksdansen (of klompendans) in Nederland. Eenmaal op de dansvloer wordt er gehupt, geklapt en in kringetjes gedanst. Man, vrouw, jong, oud; het maakt niet uit, iedereen danst met elkaar en heeft plezier. Aangezien ik erg graag in kringetjes dans, heb ik het super naar mijn zin gehad. Op naar een tweede Ceilidh!
Een ander cultureel puntje dat ik wil benoemen; make-up.
Vrouwen hier houden van make-up. Ze houden blijkbaar ook van de kleur oranje, het liefst over hun hele gezicht (en soms ook benen). Naast deze oranje basislaag zit er meestal nog een behoorlijke dosis eyeliner en oogschaduw op, soms afgetopt met een felle kleur lippenstift. Tsja, je moet er maar van houden. Ten eerste vind ik het zonde als een meisje zichzelf verstopt onder zo’n dikke laag make-up, omdat het gewoon niet nodig is. Ze is mooi genoeg zonder al die plamuur. Ten tweede ziet zo’n korrelige poederlaag met oranje halslijn er gewoon niet uit. Als je het doet, doe het dan goed en verdiep je in kleurenleer en visagie. Overigens, dit type meisje vind je regelmatig in weinig kleren op straat en wordt ook wel The Tangerine Dream genoemd.
Over kleuren gesproken; Glasgow is wel echt punk. Roze haar, blauw haar, groen haar, ik zie het elke dag om me heen. Zelfs regenbooghaar! Jong en oud loopt er mee rond. Ik vind het wel leuk, had zelf ook zo’n periode (ok zeg maar decennium), en het geeft in ieder geval wat kleur aan een stad die van zichzelf best grijs is. Gelukkig verschijnt ook hier af en toe die gele cirkel in de lucht en is het zelfs al 20 graden geweest!
Ten slotte heb ik met een goede vriend van mij, die op bezoek was, een prachtig eiland rondgefietst. Dat klinkt als een grote prestatie, maar zal eerlijk zijn, het was ongeveer 15 km. En ja, aan de verkeerde kant van de weg dus. Gelukkig was het rustig op dat eiland dus dat ging allemaal wel prima. Hier in de stad zou ik mezelf denk ik niet vertrouwen op een fiets in het verkeer. Al lopend komen er nog steeds auto’s uit straten wanneer je het niet verwacht. Anyways dat eiland was mooi. Ontzettend genoten van het uitzicht en het fietsen zelf.
Ook zijn we nog naar de dierentuin in Edinburgh geweest alwaar we de reuzenpanda die daar woont, niet gezien hebben. Blijkbaar hadden we die van te voren moeten boeken. Daar baalde ik eerst nogal van, maar gelukkig maakten de pinguïns een hoop goed. Denk dat we dr wel een half uur hebben gestaan. :) Jullie begrijpen wel dat ik terug moet naar de Zoo, want zonder reuzenpanda is dit jaar niet compleet. Wie gaat er met me mee? ;)
Ik heb bij dit verslag ook wat foto's toegevoegd. Foto's van Edinburgh onder andere. Wat een prachtige stad is dat! Ook een paar foto's van de kust hier. Hoewel ik ontzettend genoten heb van deze trips, heb ik er weinig avontuurlijks over te vertellen behalve dan dat ik een man in kilt heb gespot die vermoedelijk geen ondergoed aan had. En dat ik zo fout ben geweest om daar een een foto van te maken. Uiteraard krijgen jullie die niet te zien :)
English version
The nothing box, the Scottish equivalent of the clog dance and a little colour.
My ex-boyfriend has a ‘nothing box’ in his brain. Every now and then he went there. As the word already suggests, there is nothing there. It is an empty box. He told me that he could easily spent a long time there. My brain knows many boxes, but no ‘nothing box’. All boxed are filled with something, none of them is empty. I would like to have a nothing box in my brain. Seems peaceful to me. But how do you create something that is nothing?
I’ll leave the already existing boxes just the way they are I think. I will create a new box. At the moment I am creating it’s foundation through daily relaxation exercises and meditation. On top of that, otherwise I wouldn’t be me, a weekly yoga session. If I continue to do this for a while, I would manage in creating that box. And when finally there, I can spend many hours in nothingness.
Ok, no joking. My brain is a bit overload. My English is fine, yet it is a language other than my mother tongue, that I speak and hear all day. A new job, especially working full time, also takes a lot of energy and on top of that I am a person who like to do research for fun. Clothing fabrics in Bangladesh, articles about fair trade, the wellbeing of women who are giving birth in Brazil etc. etc.
People say I think to much. Have heard my mother say this to me ever since I was a child. “It’s better you let a horse do the thinking because it has a bigger head.” Well..
I think it’s high time to create some inner peace and space in the brain.
Back to Glasgow now, as a lot is happening over there too ;)
I went to my first Ceilidh (say Kay-lee). That is a Scottish dance party, mostly comparable with folk dancing, or Dutch Clog dance. On the dance floor people bounce, jump, clap and dance in circles. Man, woman, young, old, doesn’t matter; everybody dances along and has fun! I love dancing in circles and had a great time. To the second one!
Another cultural aspect that I want to mention: make-up/
Women here love make-up. They also seem to love the colour orange, preferably all over their faces (and sometimes legs). Next to this orange base they mostly wear large amounts of eye shadow and eye liner and on top of that a brightly coloured lipstick. Well.. everyone has a different taste. I personally think it is a pity when a girl hides herself under a thick layer of make-up. First of all because it is not necessary. She is pretty enough without. Second of all it just doesn’t look good, such a granular orange layer of powder on your skin. If you must do it, then deepen yourself in cosmetics and colours a little bit. By the way this type of girl is to be found on the street, not wearing a lot of clothes, and is called The Tangerine Dream.
About colours. Glasgow is quite punk. Pink hair, blue hair, green hair, I see it every day. Even rainbow hair! Both young and older wear this hair. I quite like it. I had a period (eh, more like a decade) myself in the past. At least it brings some colour to the 50 shades of grey.
Luckily here too the yellow circle appears every now and then. It has even been 20 degrees Celsius!
Finally I cycled around a pretty island together with a friend who came to visit me. That sounds bigger than it is, but I’ll be honest it was only 15 km. Cycling on the other side of the road went well because it was a calm road and I loved riding a bike again. Here in town I wouldn’t trust myself on a bike. When walking I still encounter cars from streets that I didn’t see.
We went to the zoo in Edinburgh as well. Unfortunately we didn’t see the Giant Panda who lives there. Apparently we had to book the panda beforehand. That sucked, but luckily there were penguins who kinda made up for it. I think we have been watching them for over an half hour. You do understand that I have to go back to the zoo now, don’t you? Anybody keen to join me?
I added some pictures to this blog. Pictures of Edinburgh for instance. Beautiful city! Also a couple of pictures of the East coast. However I really enjoyed these trips, I cannot tell great adventurous stories about it, except for the fact that I spotted a man in kilt, probably without underwear. And that I was so wrong to make a picture of it. Obviously you will not get to see those :)
-
19 Mei 2014 - 16:56
Yonina:
Misschien ideetje om bij te klussen als kleurenconsulent in Glasgow ;-) -
19 Mei 2014 - 17:10
Leonie:
Dat zou ik dan weer eerder aan de goeroe overlaten. Zoek je nog een bijbaantje van de zomer? ;) -
19 Mei 2014 - 23:52
Marlous:
Ik zou gaan schrijven Leo. Je verhalen zijn echt heerlijk en ook nog eens erg vermakelijk om te lezen! -
21 Mei 2014 - 21:04
Ferdie:
dat kamertje komt wel goed. Relaxen en je yogaditeren combinatie doen. Was erg leuk eiland inderdaad e daar is dus 1 van die foto's....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley