22 augustus 2012
22 augustus 2012
Ze schrijft over het kleine meisje dat ze ooit was. Dat was het meisje dat in de zomer elke avond eten ging brengen aan de bokjes en hertjes; gras, brood, aardappelschillen. Het meisje dat ook elke avond langs haar buurmeisjes ging om te spelen en vaak afgewimpeld werd, maar de volgende dag trouw weer terugkwam. Ze wilde in plaats van prinses graag uitvinder worden of professor. Dol op zwemmen, hutten bouwen, geheime plekjes, lezen, stoeien, knutselen, tekenen, verven..
Het meisje dat niet bang was in haar eentje ergens op af te gaan, degeen die het allemaal wel regelde en van wie de Lambada het favoriete nummer was.
Lieve oudere ik,
Vergeet nooit wie je was. Vergeet mij niet. Wordt volwassen, maar zorg goed voor mij. Vergeet mij niet. Ik houd van avontuur. Ik houd van het onbekende. Neem mij met je mee op reis. Mijn lievelingsbloem is een sneeuwklokje. Als ik die zie na een lange, koude winter, ben ik zielsgelukkig. Stel me gerust als ik verdrietig of bang ben. Alles komt toch goed? Het liefste dat ik doe is spelen, dus speel met mij zoveel je kan..*
*fragmenten uit een reis door de tijd: terug naar 1991/1992. Een omschrijving van en een brief vanuit mijn achtjarige ik aan mijn achtentwintigjarige ik.
Waar heeft ze zich zoal mee beziggehouden toen ze niet mocht lezen? is iets wat sommigen zich afvroegen. Vandaar mijn blog, zodat ik dit avontuur met jullie kan delen. En waarom mag ze niet lezen? Nou dat zal ik kort uitleggen. In mijn twaalf weken durende cursus om een flinke slinger aan mijn creativiteit te geven, kreeg ik de opdracht om een week lang niet te lezen. “De Clou ervan is: vroeg of laat zul je, als je niet leest, uitgewerkt zijn en wel móeten spelen.” De schrijfster van het boek wat ik volg ‘The Artist’s way’ ziet lezen als een afleiding. “We slikken woorden als kleine kalmeerpilletjes, We slikken een dagelijkse hoeveelheid mediapraat, die net als vet voedsel ons spijsverteringssysteem verstopt. Teveel ervan en we voelen ons een beetje beneveld."
Toen ik de opdracht kreeg, ging er eerst een lichte golf van paniek over me heen. Wat? Niet lezen? Maar hoe moet het dan met mn bedrijf? Ik wilde net een flyer ophangen, misschien moest ik dat maar even uitstellen? Had boeken geleend bij de bieb, maar mocht ze een week lang niet aanraken. Ik wist dat deze opdracht zou komen, maar nog niet dat het al in de vierde week zou gebeuren. Afijn, ik legde me er bij neer. Sloot dinsdagavond de boeken om ze vervolgens een week lang niet meer open te doen. Mijn week leesonthouding was begonnen. Geen boeken, geen kranten, geen e-mail, geen Facebook, berichtjes alleen als het even niet anders kon, geen televisie (keek ik toch al niet), geen radio…
Wel heel veel schrijven, want dat moet ik elke ochtend doen en deze week was geen uitzondering. Ik heb veel aan de opdrachten uit het boek gewerkt. Bovenste fragment is daar een voorbeeld van. Het was een week waarin ik terug in de tijd ging. Wie was ik als kind, waar had ik plezier in? Zijn dat zaken die ik stiekem nog steeds leuk vind? (ja!) en kan ik dat plezier ook weer terughalen? (ja!).
Zo ben ik onder andere weer gaan tekenen, heb ik een zandkasteel gebouwd, heb ik knetterkauwgom gekocht, gefrisbeed, stukjes geschreven, tig nieuwe jurkjes gecreëerd zonder een stuiver uit te geven en heb ik heerlijk salsa gedanst op een warme zomeravond.
Ik ervoer de mediastilte, het gebrek aan continue tekst om mij heen als rustgevend. Niet continu de hele wereld over je uitgestort krijgen, was voor mij erg prettig. Zelf bepalen wanneer ik iets of iemand toeliet, niet meer hoeven frustreren omdat ik geen belangrijke e-mail kreeg, niet continu checken of er al iemand misschien ergens op gereageerd had en tijd vinden om creatief bezig te gaan en daar van te genieten. Weinig verveling, gek genoeg ;) En misschien nog wel het leukste: echt contact hebben met mensen. Niet alleen maar vluchtig via de digitale weg, maar face to face of door een telefoongesprek of Skype. De aandacht hebben voor elkaar, echt connectie voelen.
Vanmorgen mocht ik weer lezen. Ik werd nogal overspoeld van al die niet gelezen berichten en besloot Facebook niet geheel terug te kijken. Hoe verslavend is zo’n computer? Hoe verslavend is het om altijd maar bereikbaar te (moeten) zijn? En hoe snel zijn jouw woorden die je via de Social Media verspreidt alweer oud nieuws.. ?
Tsja…laat ik eindigen met te zeggen dat ik het een zeer verfrissende week vond!
22 Augustus 2012
Een week zonder lezen..
| Actief sinds | 30 Nov. -0001 |
|---|---|
| Verslag gelezen: | |
| Totaal aantal bezoekers | 36294 |
14 Maart 2014 - 14 Maart 2015
Een jaar in Schotland16 Mei 2013 - 02 Juni 2013
Korte rondreis door Andalucía, Portugal en Marokko15 Augustus 2012 - 22 Augustus 2012
Een week zonder lezen..01 Februari 2011 - 04 April 2011
Mexico!16 Mei 2009 - 23 Mei 2009
Paris Ouiii Ouiiii04 April 2006 - 01 Mei 2006
Vittel28 Januari 2005 - 30 April 2005
Barcelona!30 November -0001 - 30 November -0001
Mijn eerste reis
Amersfoort - Nederland 