The Hassle of Havana

In deze blog vertel ik over: mijn bezoek in Playa del Carmen, rook in het vliegtuig naar Cuba, het leven in Havana, de tour naar Vinales, bezoek aan het Che Guavara museum in Santa Clara en de prachtige stad Trinidad. Voeg hier naar eigen smaak mojito's en daiqiri's aan toe :-)
We beginnen waar we vorige keer geëindigd zijn: Tulum.

Terug op de plaats waar het eerder allemaal begon, voelde ik me direct thuis. Met een paar heren naar het strand geweest en ontzettend genoten van dit paradijsachtige stukje aarde. Sorry, ik kan er niet over ophouden! Helaas geen cabaña on the beach gehuurd, maar de volgende dag met Myrna (mijn Mexicaanse vriendin waar ik logeerde) terug gegaan voor een full moon beach party.
Lekker gedanst op het strand onder de volle maan. Zoiets heb ik altijd al gewild :-D Nu zijn velen vast jaloers haha, en terecht!

De hieropvolgende dagen heb ik met Myrna de clubs in Playa del Carmen onveilig gemaakt. Ze geven vrouwen hier een armbandje waarmee je gratis drankjes kunt halen, mannen moeten echter wel betalen. De muziek is een mix tussen hedendaagse en oudere pop geloof ik en ze draaien een up-tempo versie van Dirty Dancing's the time of my live.

Heel veel cultureel verantwoorde dingen heb ik in Playa niet gedaan, wel genoten van al het bovengenoemde ;-D

Toen was het dan eindelijk zover: ik ging naar Cuba.   
In een oud Sovjet-unie vliegtuig waar de rook uit de motoren kwam. Ik had hier al over gelezen, maar dacht dat het incidenteel zou zijn. Niet dus. Voelde wel wat onzeker, maar na navraag kwam ik erachter dat dit heel normaal is. Gebeurt elke dag!

Op Cuba aangekomen een casa particular gedeeld met een onderweg tegengekomem Amerikaan. Ik vond hem echter enigszins irritant en kon hem niet verstaan, omdat ie niet de moeite nam om te articuleren. De volgende dag ben ik naar een hotel gegaan. In het hotel waar ik was, kon ik goedkoop overnachten (plm €11,- per nacht) maar ik moest wel inleveren op de basics. Water kwam niet uit de kraan, maar moest van beneden gehaald worden in emmers. Airco was er echter wel..

De eerste dagen in Havana ben ik wat gaan rondlopen in de stad. Het oude gedeelte vooral. Je ziet veel oude, koloniale gebouwen, maar helaas kon ik geen mooie foto's meer nemen, want er zat zand in de lens van mijn camera. Souvenirtje uit Tulum. Balen, maar op dat moment ff niks aan te doen. Had m laten repareren, maar het was nog niet voldoende. Weinig mooie foto's dus. Gelukkig zijn er altijd aardige mensen die wel foto's maken en die willen delen.

Havana is een stad waarvan ik het benauwd kreeg. Naast mooie architectectuur, heerlijke mojito's en salsa werd ik de godganse dag lastiggevallen door Cubanen. Meestal mannen. Of ik een taxi nodig had (taxi lady?), of ik een restaurant nodig had, of ik een Casa Particular (bed&breakfast) zocht, waar ik vandaan kwam, of ik Spaans sprak, of ik moe was (ja hierdoor wel), of ik geld had voor ze etc etc etc. Tel daarbij op de mannen die iets van mijzelf wilden (gezelschap, dans, een kus of een relatie) schijtirritant :-) gelukkig ben ik niet ten huwelijk gevraagd hier. Schijnt namelijk veel voor te komen, omdat dit voor Cubanen een van de weinige manieren is om het land uit te komen. Maar ja, ik kijk waarschijnlijk te boos hihi.

In ieder geval had ik genoeg van wat ik the hassle van Havana noem. Daarom heb ik mezelf op twee tours geboekt. Een ging naar Vinales, een natuurtour in het westen van Cuba. We gingen naar een grot, we zagen een muurschildering, we gingen naar een sigaarfabriek om te zien hoe deze gemaakt werden (ik heb er zelfs een gerookt haha!)
De terugweg zijn we gestopt bij de mooie Vinales vallei.

De volgende dag ging ik een tweedaagse tour doen in vier steden: Santa Clara, Sancti Espiritus, Trinidad en Cienfuegos. In Santa Clara aldus het museum van Che Guavara bezocht. Erg interessant om een kijkje te nemen in het leven van deze toen zeer jonge revolutionist. Ik zag zijn geboorte-akte, zijn rapport (kalligrafie, muziek en gym maar zozo :-p) en kaarten die hij geschreven had, vele foto's en zijn herdenkingsmonument. Bovenop het museum rijst een enorm standbeeld van Che met op de sokkel 'hasta la victoria siempre' dit betekent ongeveer: "eeuwig vooruit tot aan de overwinning.'' Indrukwekkend.
In Sancti Espiritus een paar mooie gebouwen gezien en prachtig kindergezang gehoord in de kerk. Volgende dag naar Trinidad. Een stad waar de tijd stil lijkt te hebben gestaan. Sommigen zeggen dat het is alsof je in een film loopt. Ik kan me daarin wel herkennen. De stad is bedekt met cobblestones (flinke keien om op te lopen) en alle huisjes zijn geschilderd in de vrolijkste kleuren. Werkelijk prachtig. Op straat tref je paard en wagen, vele oldtimers en wat ik ervoer, een fijne rust.
Eigenlijk heb ik er vooral rondgelopen en genoten van al het moois dat ik zag. Ik denk dat dit de mooiste stad is die ik in heel mn reis gezien heb.

De dagen daarna samen met een Israelische man op het strand doorgebracht. Tweede dag behoorlijk verbrand, maar genoten van de Cubanen en hun zandgevechten tussen jongens en meiden, maar ook een andere kant van Cuba gezien waarvan ik eerder alleen nog maar had gehoord: sekstourisme.
Waar het in het kort op neer komt: prachtige, zeer jonge meiden (plm 16) die als in een veiling verhandeld worden aan oudere West-Europese (in dit geval geloof ik Duits) of Amerikaanse mannen. Pedofilie pur sang.. walgelijk.
Je ziet hoe het gesprek op gang komt, hoe de pooiers om de meiden heenhangen en hoe het contact gemaakt wordt. De rest laat zich raden natuurlijk..
Leo (de Israeliër) en ik keken ondertussen, verwikkeld in gesprekken hierover, naar een prachtige zonsondergang. Geen foto's, alleen genieten van het moment.

De tweede dag op het strand moest ik beslissen wat ik verder nog wilde doen de laatste dagen hier. Ik kwam er niet uit. Cuba is reteduur als je niet weet waar je moet zijn en een retourtripje terug naar Trinidad kostte rond de €40,- het eten hier van afgetrokken had ik dan nog ongeveer €25,- over om me daar drie dagen te vermaken. Geen optie. In Havana blijven wilde ik niet. Eigenlijk wilde ik het liefst terug naar Mexico. Ik was het hele gedoe zat. Dus ik besloot een kans te wagen en met een beetje bijbetalen kon ik mijn ticket gelukkig omwisselen. Ik was enorm opgelucht.

Nu ben ik weer terug in Mexico, waar ik me aardig thuisvoel. De plannen voor de laatste dagen zijn: zwemmen met dolfijnen! En een bezoekje aan Isla Mujeres. Daarna is het dan toch echt voorbij :-(

Een paar interessante wetenswaardigheden over Cuba:

- het land heeft een aantal tekorten, waaronder: water, elektriciteit (stad is donker in de nacht), shampoo, zeep, tandpasta, pennen en potloden. Mensen op straat vragen je er naar. Voor hen is het moeilijk deze producten te kopen. Duur en ver weg.

- De meeste Cubanen praten niet graag over politiek en Fidel.. Helaas

- Het land is erg duur, maar rum is goedkoop!

- Cubanen verdienen vrij weinig geld met hun werk. Omgerekend ongeveer 15 euro per maand.

- Cubanen kunnen moeilijk reizen. Om het land uit te kunnen, moeten ze worden uitgenodigd of trouwen..

- Als man alleen (of meerderen) krijg je vrouwen aangeboden. Als vrouw alleen krijg je mannen aangeboden.

Liefs uit Playa!