The time of my life :)

Hello world,

This time, and also my final blog so far, I will write in English as well as in Dutch. I got so many complaints about people not understanding my stories, so there we go :P

Some people ask me what is the most beautiful thing that I’ve seen, Which country I liked the most. Well, it’s difficult to give a reply to that one, but I’ll try. In this final edition a flashback on my trip these past two months.

In two months I visited 4 countries. Everything was different than in Holland. The birds sang another song, the flowers had different colours and a different scent, people were smaller and spoke a different language, the animals I saw were definitely not the same and neither was the food that I ate.
A cultureshock? No way. I enjoyed this. However there were a lot of things different from what I used to know, there was also more Western-like stuff. Nearly all places provided Internet and/or wifi, I met a lot of Europeans, Americans and Canadians and there was ‘Western’ music.

While travelling it was a matter of choosing direction: where do I go, how long will I stay there, What will I do? How will I travel? Etc,etc. This was a good thing to do for me. Making choices just for me and no one else. Of course it was not always fun and sometimes I got strangled in this web of choices (nothing new here) but mostly it was, because I was in the luxury position that I could really do whatever I wanted. From swimming with dolphins to travel all the way to the other side of Mexico. From horseback riding around Lake Atitlán to a trip to Cuba. All was possible. Nobody to take into account but me. Did I still like what I was doing? If no, make another choice and leave. Simple as that.

My only two hold-on to’s were a print of Google Maps and my Footprints travel guide. Roughly I knew where I was going, but nothing was fixed. From Guatemala I considered to go to Honduras and get my PADI open water. Eventually I decided not to, because it didn’t feel good. And continue. I could get it another time :)
When I arrived in Xela I almost very impulsively decided to travel further to Mexico because I really didn’t like the city! I stayed though and also that was a good decision.

After two and a half week of travelling I found out that I was almost halfway my route! I din’t feel rushed however. Some places were good for one or two days and then it was just time to move on, others I could stay a week, mainly because I met really nice people over there. The place itself can be really nice but I think it’s mostly more important when you can share and enjoy the beauty with somebody. Exception of San Cristóbal de las Casas in Mexico because I had a great time there by myself.

Well, and how do you travel literally? People asked me this and some also told me that I was very brave doing this.
For me it was very normal. Just choose the destination and go there. Beforehand I didn’t know where I would sleep that night and that didn’t trouble me at all. Crazy things during travelling didn’t occur. I think the most exciting thing was hitchhiking in Belize. However.... smoke in the airplane might be a little bit crazy though :D

In any case I can conclude that this trip was good for me, in every sense of the word.

Highlights:

- Most beautiful Town: Trinidad
- Paradise on earth: Tulum
- Most special animal: racoons, looking me straight in the eye <3
- Most special activity: horsebackriding around Lake Atítlan
- Swimming with dolphins
- Tikal


NEDERLANDS

Hallo Wereld!

Soms vragen mensen mij wat het mooiste is dat ik gezien heb en welk land ik het leukst vond. Het is lastig daar een antwoord op te geven, maar ik zal het eens proberen. In deze laatste editie een terugblik op mijn reis van de afgelopen twee maanden.

Ik heb in twee maanden vier landen bezocht. Alles was anders dan in Nederland. De vogels floten een ander liedje (de een klonk als een toeter, de ander als een fluit), de bloemen zagen er anders uit en roken anders. De mensen waren kleiner, er werd een andere taal gesproken, de dieren die ik zag, zijn anders en het eten was anders. Maar een cultuurshock? Nee, zeker niet. Ik genoot er van. Toch waren er overal ook Westerse dingetjes. Zo had ik op bijna alle plaatsen (behalve Cuba!) toegang tot Internet als ik dat wilde, kwam ik veel Europeanen, Amerikanen en Canadezen tegen op mijn trip, en hoorde ik westerse muziek .

Tijdens het reizen was het een kwestie van koers bepalen: waar ga ik heen, hoe lang blijf ik daar, wat ga ik daar doen, oh het is niet leuk, ga ik nu verder? Hoe ga ik reizen? Etc etc. Voor mij was dat heel goed om te doen. Keuzes maken alleen voor mezelf en het echt even helemaal alleen doen. Natuurlijk was dat af en toe helemaal niet leuk en raakte ik verstrikt in mijn web van keuzes (niets nieuws hier), maar ik heb het wel continu gedaan. Ook als ik het niet leuk vond. Door simpelweg een keuze te maken, blijf je namelijk letterlijk op de been, meestal doorreizend. Soms was het juist heerlijk om te doen. Ik had namelijk een poosje de luxe om alles te kunnen doen wat ik maar wilde. Van zwemmen met dolfijnen tot paardrijden langs het prachtige Lago Atitlán, een tripje naar Cuba of toch helemaal de andere kant van Mexico. En niemand om echt rekening mee te houden, behalve mezelf. Vond ik het nog leuk? Zo niet, andere keuze maken en weggaan. Zo simpel was het.

Mijn enige twee houvasten waren een uitdraai van google maps met mijn te reizen plan en de Footprints reisgids. In grote lijnen wist ik waar ik heen ging, maar mijn plan stond open voor veranderingen. Zo heb ik vanuit Guatemala overwogen om een afslag naar Honduras te nemen om mijn duikbrevet te gaan halen. Uiteindelijk besloten om het niet te doen, omdat het op dat moment niet goed voelde. Het was niet iets waar ik zeker van was. Dus hoppa, door! Het duikbrevet kan ik ook later halen. In Xela wilde ik de eerste avond heel impulsief besluiten om direct verder te reizen naar Mexico, omdat ik die stad echt vreselijk vond en er een hele slechte vibe van kreeg. Ook dit heb ik niet gedaan en dat is prima geweest. Had ik het wel gedaan, was het ook goed geweest. Elke weg komt ergens uit.

Na ongeveer twee en een halve week kwam ik erachter dat ik de helft van mijn ‘geplande’ trip er al op had zitten! Toch voelde het niet zo gehaast. Sommige plaatsen heb je gewoon in een of twee dagen wel gezien en dan was het ook tijd om verder te gaan. Andere plaatsen bleef ik bijna een week plakken, voornamelijk omdat ik er zulke leuke mensen had ontmoet denk ik. De plaats op zich zegt niet zo gek veel als je het niet kunt delen met anderen. Uitzonderingen daargelaten, want van San Cristóbal heb ik juist in mijn eentje enorm genoten.

Tsja en hoe reis je dan letterlijk? Dat is ook een vraag die ik een paar keer heb gekregen. Mensen vertelden me dat ze het moedig, dapper, knap van me vonden dat ik dit deed. Voor mij voelde dit niet zo. Kwestie van volgende plaats uitkiezen, opzoeken hoe je er komt en dan gewoon gaan. Van te voren wist ik nooit waar ik die nacht zou slapen en daar had ik geen enkel probleem mee. T kwam altijd wel goed. Rare dingen heb ik tijdens het reizen ook niet meegemaakt. Het spannendste was dan wel liften in Belize! Oh, wat zei ik nou? Rook in een vliegtuig valt wel onder de categorie raar misschien :D

In ieder geval kan ik concluderen dat deze reis me goed heeft gedaan. In elke zin van het woord :)

Nog een paar hoogtepunten op een rij:

- De mooiste stad: Trinidad
- Paradijs op aarde: Tulum
- Meest bijzonder dier: Wasbeertjes, die me recht in de ogen aankeken!
- Meest bijzondere activiteit: Paardrijden langs Lago Atítlan
- Zwemmen met dolfijnen
- Tikal